23 Şubat 2017 Perşembe

My Love Story

         


         Hastayken hiçbir şey yapacak halim olmuyor ve yarı baygın bir şekilde oturuyorum. Yarı uyuklayarak bir şeyler izlemek de iyi geliyor sanki. Bu aralar da Japonca filmler izlemek istiyorum. O yüzden rastgele bir film açıp izlemeye başladım.
         Filmin ismi My Love Story. Başrolde Takeo Goda adlı oğlanımız ve Rinko Yamato isimli kızımız var. Bir de Takeo’nun en yakın arkadaşı Makato Sunakawa var.
         Takeo Goda, iri yarı, goril gibi bir oğlan. Hep yardım ettiği için erkekler ona bayılsa da kızlar görüntüsünden dolayı korkuyorlar. Zaten konuşması da gorilimsivari.
         Makato Sunakawa da yakışıklı oğlumuz ve tüm kızlar ona aşık. Takeo da Sunakawa’nın yanında hep ikinci planda kalmaya alışmış ve en yakın arkadaşı olduğu için sesini çıkarmıyor bu ilgiye ve arkada kalmışlığa.
         Bir gün Takeo, kızımıza bir yardımda bulunuyor ve böylece olaylar başlıyor. Kız buna aşık oluyor ama bu yine yanlış anlayıp Sunakawa’dan hoşlandığını düşünüyor ve kızı hep Sunakawa’ya itiyor. Sonra tabii işler düzeliyor.
         Bana göre neredeyse vasat bir kitaptı. O kadar çok hasta olmasam muhtemelen izlemezdim ama hem kendimi oyalamak hem de kulağım biraz Japonca bir şeyler duysun diye izledim doğrusu.
         Bu arada bu Japonların mimiksizliği beni öldürecek bir gün. Niye böyleler hiç anlamıyorum doğrusu. Ya da çok saçma bir olaya çok saçma tepkiler veriyor olmaları. Sırf Japonca duyayım diye izledim.
         Film ile ilgili aklımda kalanlar; Takeo’nun o aşırı kalın kaşları, goril gibi sesler çıkarışı ve bir de sürekli sukida (seviyorum) diye bağırışı. :)

         Gelelim şalanja.
         6- Hastası olduğun bakkal ürünü nedir?
         Eti Cin, Eti Puf, Cino çikolatalar

         Bir de küçükken yediğim, bizim sokaktaki bakkalda satılan bir çikolata vardı. Kırmızı ambalajı vardı ve tadına bayılıyordum. Ama adını bilmiyorum. Nasıl çikolata yersem yiyeyim aynı tadı alamıyorum ve bulamıyorum onu.

Hiç yorum yok: