"Öyle
bir yaşta idim ve öyle bir mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun
oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en
ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın
bile bun nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. Yalana her şeye isyan etmelidir.
Eşya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada
bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır hatta yıldızlar
düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filan... Zavallı müharik..."
Peyami Safa / Dokuzuncu Hariciye Koğuşu / S: 51
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder