Geldi çattı sınav zamanı. Ben yine aç,
susuz, uykusuz. Yetim çocuklar gibi. Bari işe yarasa da biraz zayıflasam. :D
Sınav stresinden midir yoksa yemek
yiyememekten midir nedir midem ayrı başım ayrı ağrıyor. Sınavlar bitinceye
kadar da geçmez bu tabii.
Çarşamba günü de annem gelecek Kuşadası’na.
Üniversiteye başlayalı 4 yıl oldu, kadın daha yeni geliyor beni ziyarete. :D
Tabii bu da ayrı bir komik konu. Kızdım en son tabii ben de “Artık seneye
mezuniyetime gelirsiniz!” diye de ondan geliyor. Çemkirmelerim işe yaradı.
Yalnız annem geliyor da evin içinde
bomba patlamış gibi. Bence o atom bombasını Hiroşima’dan sonra benim evde de
patlattılar. Her yer her yerde. Kitaplar, notlar, dolaba yerleşmeyi bekleyen
yıkanmışlar, yıkanacak yığınlar. Durum çok fena. Yarın sınavdan döner dönmez
tüm bunları da halletmem lazım.
Yarın da ekonomi sınavım var. (Ben niye
ekonomi dersi alıyorum yaeea?!) Çok da korkuyorum bu sınavdan ama bir türlü
çalışamıyorum. Yani doğru düzgün bir çalışamıyorum. N’olacak benim bu halim
yahu?!
Ah ah… Asıl yarından sonra başlıyor
maç. Her gün 2 sınav. Allah’ım ölmüşüm de ağlayanım yok.
Neyse ben gideyim de bi’ çalışayım
azıcık.
2 yorum:
merhaba, evet haklısın sınav döneminde insan kendinden geçiyor,ahh bir bitse şu vizeler :)
2 tanesi gitti, geriye kaldı 8. Allah yardımcımız olsun. :)
Yorum Gönder