22 Ağustos 2011 Pazartesi

Ket vurmaya çalışanlara gelsin efendim.


        Sinirimden saatlerde tepinebilirim şu an. Neden anlaşılamıyorum ben? Neden kendimi anlatamıyorum? Ya da neden beni anlamamakta ısrar ediyorsunuz?
         Tek istediğim; yaşamak istediğim hayatı yaşayabilmek. Olağanüstü şeyler de istemiyorum ki yahu! Biraz sessizlik, biraz huzur, biraz anlayış… Çok mu zor yani bana bunları ver(ebil)mek!
         Ben de sizi anlamıyorum, evet!
         Beni anlamamakta –en azından bir çaba gösterseydiniz- ısrar ettiğiniz sürece kafamın aldığı yere gideceğim, evet!
         Hayallerimin içine edemeyeceksiniz tabii ki, evet!

Pek yapmam ama bu da şarkısı olsun. Alakası da yok gerçi ama işte kafam bozuk ve beni bu ses sakinleştirir şu an.: 

         

2 yorum:

MAVİ TUTKU dedi ki...

Zor şeyler değil, ama insanlar zor maalesef..insanlar acaip.

Elif Ayvaz dedi ki...

Hem de çok acayip!