H’içlenme

         

         Çok hastayım…

         Çok hastayım ve tam geçti derken yeniden hasta oldum. Zor zar nefes alıyorum ve burnumun tıkalı olmasından nefret ediyorum. Başımın ağrısından nefret ediyorum.

         Yarın finallerim başlıyor. Geçen seneye göre biraz erken. Geçen sene 2 Ocakta başlamıştı çünkü. 1 Ocak benim için zor bir gün olmuştu, hatırlıyorum. Sınavlarımı etkileyecek kadar zordu ve özellikle de ilk sınavım çok kötü geçmişti.

         Bu kez erken başlıyor sınavlar. Yarınki sınavım biraz zor. Aslında İngilizce sınavı. İleri İngilizce diye geçiyor da zor olan hocası. Sev-mi-yo-rum.

         Birinci dönem de bitti. Biliyorum ki ikinci dönem de çok hızlı geçecek. Sonra… Sonra mezun olacağım. Kafam çok karışık. Aslında her şey çok belirgin. Yoluma nasıl devam edeceğimi biliyorum. Ama yine de kafam karışık.

         Dönem arasında batı turunu çıkarmaya çalışıyoruz. Eylülde doğu turuna çıkmıştım zaten. Batıyı da dönem arasında yapıp okulu etkilemesin istiyoruz ama istenilen sayıya ulaşamadık henüz. Yarın da son gün. Ne olacak, hiç bilmiyorum. Zira, doğu turundan döndüğümde en az bir ay kendime gelememiştim. Okula hiç gitmek istemiyordum. Her şey boş geliyordu falan. Sonra da vizeler başladı zaten. Sudan çıkmış balık misaliydi yani. aynı şeyleri yeniden yaşamak istemiyorum açıkçası.

         Para sıkıntım devam ediyor. Ufak çözümler buldum ama henüz düzenli değil hiçbir şey. Hayat çok zor yahu!

         Bu arada yakın zamanda doğu turunu gün gün yazmayı planlıyorum. Unutacağım yoksa.

         2014’te okuduğum kitapları da yazacağım. Hedeflediğim sayıya da ulaşamadım ne yazık ki. Daha bitmedi yıl ama bu kadar kısa sürede de o kadar kitabı okuyabileceğimi sanmıyorum.