Fatoş

         

         Ne söylesem, nasıl söylesem az…

         Bu sabah uyandığımda çok üzücü bir haberle karşılaştım. Okulumuzdan bir arkadaş vefat etmiş. Fatoş…

         Motor kazasıymış, öyle dediler. Ama inanmak istemiyor insan. Hâlâ şaka gibi geliyor bana.

         Öyle çok muhabbetimiz yoktu Fatoş’la. Okulda, arkadaş ortamında karşılaştıkça merhabalaşıyorduk sadece. Bir de iki yıl önce bir öğrenci partisinde dans ederkenki fotoğraflarımız var elimde.

         İnanası gelmiyor insanın. Canı çok acıtıyor ölüm denen şey. Daha çok genç üstelik. 22. Henüz 22. Her ölüm erken ki zaten. Bu da öyle. Ne desem boş.

         Ailesine sabır diliyorum. Işıklar içinde yat Fatoş. Hakkım geçtiyse de helâl olsun.

        

         Haberlerini de okudukça daha da kötü oluyorum. Tık ve tık.

         Ne olur alkollü iken araç kullanmayın. Kasksız/ kemersiz hiç kullanmayın. 

         Yarın memleketi Mersin'e defnedilecek Fatoş. Ben mezarlıklardan hoşlanmam, çok da korkarım. Gidemeyeceğim. Kalbim kaldırmaz bunu. Herkes acısını aynı şekilde ifade edemeyebilir. Ben de yazarak hafifletmeye çalışıyorum acımı işte.