Ara
tatilden beri eve gitmedim. Ara tatilimiz de bir haftaydı zaten. Okulum bitti
17 Mayısta normalde. 20 Mayısta bütünlemeler vardı, rekor kırarak 3 dersten bütünlemeye
girdim. Alttan bir dersim vardı geçen yıldan onu bütünlemesiz verdim. 3 dersten
birini geçtim, kalan ikisi henüz açıklanmadı ama geçtiğimi düşünüyorum.
Hazırlıkta
ve 1. sınıfta sıkılınca, kafam bozulunca, Aydın ya da ada (Kuşadası) beni
boğunca atlar giderdim. Bu yıl çok yoğunum en başta. Bir yere kımıldayamıyorum.
Hocalar –nedense- devamsızlık konusunda çok katılar. (Slayttan okuyup okuyup
geçiyorlar zaten. Ben evde de yapıyorum aynısını.) Çekip gidemiyorum zaten hep
de önemli dersler. İstesemde gidemiyorum. Her şekilde gidemiyorum yani.
Bu
yazıyı neden yazıyoruma gelirsek dün facebookta bir albüm gördüm. Lisedeki hocalarım
ve öğrenci olduklarını düşündüğüm gençler Değirmen Boğazı’na gitmişler. :((
İçimde bir haset, bir kıskançlık fırtınası koptu maalesef. Bizim zamanımızda
hiç böyle şeyler yapmıyorlardı bizimle. Birkaç gün önce de mezuniyet balosu
varmış. Bizim balomuz da olmadı. :(( (Küçük Emrah modundayım şu an. ) Değirmen
Boğazı mesire yeri bu arada. Güzeldir, yeşilliktir, sakindir…
Bir
kere sınıfcak okuldan kaçıp Değirmen Boğazı’na gitmiştik. Güzel bir anımdır.
Onda da kızmışlardı zaten. :)
Şimdi
ben bu albümü gördükten ve kıskançlık faslını atlattıktan sonra aldı mı beni
bir hüzün. Yaaa ben de evimi özledim. Sokağımızı özledim. Penceremin önündeki
erik ağacımı özledim. Ailemi, arkadaşlarımı özledim. Değirmen Boğazı’na gidip
yeşilliklerde piknik yapmayı özledim. Atatürk Parkı’nda dondurma yiyip çekirdek
çitlemeyi özledim diye iç çeke çeke ağladım bir güzel. :(
Ama
gerçekten özledim ya. :(
Öyle
evime, şehrime çok bağlı biri değilimdir normalde. Üniversiteye ilk başladığım
günlerde zorluk çeken, ağlama krizlerine giren biri de olmadım arkadaşlarım
gibi. Ama arada sırada oluyor, geliyorlar.
Özledim
işte.
Niye
mi gitmiyorum okul tatil olduğu halde. Stajım var ne yazık ki. Bugün başlıyorum
hem de. Yani kesin olarak yarın başlıyorum da bugün formatı anlatacaklar bana. Tüm
yaz adada olmak zorundayım sanırım. :(
2 yorum:
Biliyor musun bazen senin gibi olmayı o kadar çok istiyorum ki kendi şehrimde yaşamak boğuyor beni..
Stajın için kolay gelsin şimdiden sıcaklarda çalışmak zor. :)
Balıkesir'den ayrılıncaya kadar ben de öyle diyordum. Ama ayrıldıktan sonra çok özlemeye başladım.
Teşekkür ederim. :)
Yorum Gönder